Άντολφ Νόρντενσκιολντ: Η Ανακάλυψη του Βορειοανατολικού Περάσματος

  Ο Νόρντενσκιολντ (Nils Adolf Eric Nordenskiold) γεννήθηκε στις 18 Νοεμβρίου του 1832 στο Ελσίνκι της Ρωσοκρατούμενης τότε Φινλανδίας. Η κύρια ενασχόληση του, είχε να κάνει με την πολιτική, έχοντας υπάρξει και μέλος της Σουηδικής Βουλής. Το 1842 σπούδασε στο πανεπιστήμιο Αλεξάντερ του Ελσίνκι, γεωλογία, μαθηματικά και ορυκτολογία. Το 1853 ταξίδεψε με τον πατέρα του στα Ουράλια Όρη, όπου εκεί μελέτησε τα ορυχεία χαλκού του Τάγκιλσκ. Ήταν ένας άνθρωπος όπου η πορεία της ζωής του φαινόταν να είχε προκαθοριστεί κάπου μεταξύ της Πολιτικής και των γεωλογικών επιστημονικών ερευνών. Και όμως... Το σπουδαιότερο του κατόρθωμα, ήταν στην θάλασσα.

  Οι αντιτσαρικές του απόψεις, τον ανάγκασαν να εγκαταλείψει το Ελσίνκι και να βρεθεί ως πολιτικός πρόσφυγας στην Στοκχόλμη όπου και εγκαταστάθηκε. Εκεί, ο γεωλόγος Όθωνας Τόρελ του πρότεινε να τον συνοδεύσει σε μια ερευνητική αποστολή στο Σπίτσμπεργκεν των Νήσων Σβάλμπαρντ για να παρατηρήσουν το φαινόμενο των παγετώνων. Έπειτα από το ταξίδι αυτό, έγινε καθηγητής ορυκτολογίας στο Σουηδικό Μουσείο Φυσικής Ιστορίας και κατά το χρονικό διάστημα από το 1867 έως το 1875, πραγματοποίησε κι άλλα ταξίδια προς το Σπίτσμπεργκεν για τον ίδιο λόγο. Στο διάστημα εκείνο, του γεννήθηκε η ιδέα, να επιχειρήσει την ανακάλυψη του Βορειοανατολικού Περάσματος. Δηλαδή, να βρει τον θαλάσσιο δρόμο που θα οδηγούσε από την Ευρώπη προς την Άπω Ανατολή πλέοντας βόρεια της Σιβηρίας. 

  Στις 22 Ιουνίου του 1878, με το πλοίο Βέγκα, απέπλευσε από το λιμάνι της Σουηδικής πόλης Κάρλσκρονα. Βγήκε από τον πορθμό του Σκάγκερακ προς την Βόρεια Θάλασσα και από εκεί έπλευσε ανατολικά κατά μήκος των Σκανδιναβικών και των Σιβηρικών ακτών. Τον Αύγουστο του 1878, κατάφερε να περάσει το βορειότερο ακρωτήριο της ηπειρωτικής Ευρασίας, Τσελιούσκιν. Πριν όμως φτάσει στον Βερίγγειο Πορθμό, τον πρόλαβε ο πολικός χειμώνας και το πλοίο του καθηλώθηκε στην παγωμένη πλέον θάλασσα. 

  Ο Νόρντενσκιολντ με το πλήρωμα του, προφανώς, ήταν προετοιμασμένος για ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Έτσι, αφού πέρασε εκεί τον χειμώνα, το καλοκαίρι του 1879, με το λιώσιμο των πάγων συνέχισε το ταξίδι του και κατάφερε να βγει στον Ειρηνικό Ωκεανό περνώντας τον Βερίγγειο Πορθμό. Ο Νόρντενσκιολντ είχε ήδη ανακαλύψει το Βορειοανατολικό Πέρασμα. Από εκεί, συνέχισε πλέοντας προς την νότια Ασία, διέπλευσε τις νότιες θάλασσες της ηπείρου, μέσω της Διώρυγας του Σουέζ πέρασε στην Μεσόγειο και, τον Απρίλιο του 1880, επέστρεψε στην Σουηδία μετά από ενθουσιώδη υποδοχή έχοντας όχι μόνο βρει το Βορειοανατολικό Πέρασμα αλλά και έχοντας κάνει τον περίπλου της Ευρασίας. 

Αν και το κατόρθωμα του Νόρντενσκιολντ ήταν σπουδαίο, η εύρεση του θαλάσσιου δρόμου μεταξύ της Ευρώπης και της Ασίας πλέοντας βόρεια της Σιβηρίας, πρακτικά, δεν ωφέλησε ώστε να γίνει εμπορικός δρόμος, λόγο της μεγάλης διάρκειας των πάγων που καθυστερούσαν κατά πολύ τα ταξίδια, σε σχέση με εκείνα που γινόντουσαν μέσω του Ακρωτηρίου της Καλής Ελπίδας.